කැපෙන්න වෙලාව ඇවිත්

කට ඇදෙන්න තරමේ ඈණුම් යනවා. අකුරු වලට shadow effect වැදිලා පේනවා.. අන්තිමට ඇ‍ෙඳෙන් නැගිට්ටෙ අද උදේද ඊයෙ උදේද කියන එකේ ව්‍යාකරණ ගැන හිතන්නවත් බැරි කම්මැලි කමක් තියෙනවා..

දැන්නම් කැපෙන්නම ඕනෙ..

පරක්කුවෙලා මැරතන් එකට සෙට් කර ගන්න සප් එක දුන්න හැමෝටමත්, කමෙන්ට් දාලා වතුර පාරක් ගහලා අප් කරලා ගත්ත හැමෝටමත් එකතු වෙලා මැරතන් දිව්ව හැමෝටමත් ලොකුම ලොකු ස්තුතියක් මෙන්න සකල බුජංගෙන්.

බ්ලොග් කරන වැ‍ඩෙත් අල්ලලා ගියා.. එකක් සෙට් කරගෙන සකල බුජං ළඟදිම එන්නම් ආපහු... හෙට පන්තිය සඳහා දැනට මේ වැඩේ කැප කරන්න වෙනවා.. අලුතින් කෙල්ලෙකුත් එනවද කොහෙද...

අපි ගියා!

නුවරට තියෙන ආසාව

මේක අමුතු හිතුවිල්ලක්..

මම ඕලෙවල් කරන කාලෙදි විතර තමයි මේ ආසාව හිතට ඇතුල් වුනෙ.. ඒ කාලෙ ඉඳන් පුදුම ආසාවක් තිබුනා නුවර පැත්තට. එහෙ යන්න, නුවර පැත්තෙ තැන් තැන් වල ඇවිදින්න මාර ආසාවක්.. කොච්චරද කියනවනම් මම හිතාගෙන හිටියෙ ගිය ආත්මෙ මම නුවර ඩයල් එකක් වෙන්න ඇති කියලා.

කැම්පස් වලට ඉල්ලද්දී මම පේරා පනින්න හෙන ගේමක් දුන්නා. හැබැයි මැත නොකල පාඩු තේරුනේ පේරා වල අයිටී නැති නිසා. ඒ කාලෙ කොහොමත් ඕන වෙලා තිබුනා ගෙදරින් පනින්න.

දැන් වුනත් නුවර පැත්තෙ යන්න මාර ආසයි. ඉඳලා හිටලා මම නුවර ගිහින් යාළුවෙකුගෙ ගෙදර දවසක් දෙකක් ඉඳලා රවුමක් දාලා එනවා. වැව වටේ කපුටු බෙටි වලින් බේරි බේරී, ක්වීන්ස් එක ගාවින් පල්ලෙහට ඇවිත් ආයේ පොලිස් පිට්ටනිය පැත්තෙ ගිහින් කෙල්ලොත් බල බල ඇවිදින එක තරම් නිදහසක් ගන්න පුලුවන් වෙන activities ටිකයි තියෙන්නෙ.

බොරු කියන්න ඕන නැහැ.. මට ලොකුම ලොකු හිතෙන් අයින් කරගන්න බැරි තරම් ක්‍රෂ් එකක් තියෙන කෙල්ලත් නුවර.

බර්ට්‍රන්ඩ් රසල් දැන් හිටියනම්

නෙරංජි ස‍හෝදරියගෙ පොස්ට් එකක බර්ට්‍රන්ඩ් රසල් ගෙ කියවීමක් දැකලා මට මේ හිතුවිල්ල හිතට ආවේ.

War does not determine who is right, but only who is left - Bertrand Russel

මානව හිතවාදියෙක් විදියට ප්‍රසිද්ධ බර්ට්‍රන්ඩ් රසල් පහුගිය යුද්ධෙ කාලෙ හිටියනම් ඔය උඩ කියල තියෙන කතාවම ඇති දේශද්‍රෝහියෙක් වෙන්න. හොඳ වෙලාවට මෑන්ස් 70වෙදි මැරුණෙ. නැත්තන් එක්කො අඬු කඩලා නැත්තන් පිටුවහල් කරලා තමයි මෑන්ස් නවතින්නෙ.

අල, වාත හා අල

කලින් පෝස්ට් එකේ අල කියන වචනේ පාවිච්චි වුන හැටි රවා ස‍හෝදරයා වැරදියට සෙට් කරගෙන තිබුනා.. ඒ ගැන මගේ අයිඩියා දෙක තුනක් මේකෙ ලියන්න ඕනෙ.

කැම්පස් එකේදි අල කියලා පාවිච්චි වෙන සෙට් දෙකක් ඉන්නවා.. එකක් තමයි රැග් එකට විරුද්ධ සෙට් එක. අනිත් එවුන් තමයි මෙලෝ රහක් නැති, කිසිම වැඩකට සෙට් වෙන්නේ නැති පොත් ගුල්ලො ටික.

අපේ රැගක් තිබුනට කවුරුවත් ඇන්ටිරැග් කාරයො නැහැ. මොකද තිබ්බ රැගත් මෙලෝ රහක් නැති නිසා.. ඒක සින්නො ඇඩ් එක දාන්න තියපු රැගක් මිසක් අපිට වුන සෙතක් නැහැ. අන්තිමට අපේ බැච් එකත් කැඩිලා බිඳිලා යනකොට තමයි අපිට තේරුනේ අපෙ රැගත් මහ විකාරයක් නෙ කියලා.

හැබැයි අපේ අලයොනම් අම්බානකට හිටිය. මම අර කලින් කිව්ව පොත්ගුල්ලො ටිකත් අ‍ලයො තමයි.. පිරිතක්, මලගෙයක් තිබුනොත් මුන් ටික හිටියද කියල හොයන්න නැහැ. කොටින්ම ස්ටාෆ් එකත් එක්ක වලියක් ගියොත් මුන් හැසිරෙන්නෙ ස්ටාෆ් එකේ එවුන් වගේ. "දෙනවා" කියලා තමයි අපි කියන්නෙ.

ඇන්ටි රැග් එවුන්ටත් අල කියලා කියන්න පුලුවන් එක හේතුවක් තියෙනවා. මහ එපා කරපු රැග් තියෙන තැන්වල (‍‍පේරා, ජපුර වගේ) ඒ රැගට විරුද්ධව එක ලබු ගෙඩියක වැඩක් කරන්න උන්ට බැරි වෙලා තියෙනවා. උන් කරන එකම විරෝධය තමයි විරෝධයක් නොපා තමන්ගෙ වැඩක් බලා ගන්න එක. ඊට පස්සෙ අර රැග් වෙන අසරණයොන්ට බනිනවා මෝඩයො කියලා. ඉතින් ඒ අතින් ගත්තොත් උනුත් අල තමයි.

පේරා ඇතුලෙ අල (ඇන්ටි රැග්) සහ වාත (රැග්) කියල බෙදෙන එවුන් ජපුරෙදි හඳුන්වන්නේ බොග සහ වාත කියල.

රස්සාවයි ජීවිතයයි

රස්සාව ගැනමයි දිගටම හිතෙන්නෙ..

කැම්පස් යන කාලේ අල බෝල හිටියා ලයිබ්‍රි එකෙන් හෙල්ලෙන්නෙ නැති එවුන්. මුන් දවස පුරාම කියවන්නෙත් අර ටෙක්නිකල් මහප්‍රාණ. අපි ඕවා අල්ලන්නෙ බැරිම වුනොත් තමයි.. ලයිබ්‍රියෙ ඔය විශය කරුණු වලට අදාල නැති පොත් ඕන තරම් තිබුනා.. හොඳ සාහිත්‍ය කෘති ටිකක් තිබුනා. කියවන්න වටින. හැබැයි අර ලයිබ්‍රියෙම පදිංචි වෙලා හිටපු එකෙක්වත් නිකමටවත් ඒවා කියෙව්වෙ නැහැ.

අපි ඉගෙන ගන්නෙ රස්සාවක් කරන්‍න. ඒත් රස්සාවක් කරන්න විතරද ඉගෙන ගන්න ඕන? ජීවත් වෙන හැටි ඉගෙන ගන්නෙ කොහෙන්ද? කැම්පස් එක ඒකට කියාපු තැන. පිට සමාජෙ ඉන්න ඕ‍න එකෙක්ගෙ අනුරුවක් ඔය සීමාව ඇතුලෙ ඉන්නවා.. එළ ට්‍රේනින් එක. ඊට අමතරව පොත් පත් (විශය කරුණු නෙවෙයි අනිත් ඒවා) වලින් ගන්න පුලුවන් දැනුම කියල ඉවර කරන්න බැහැ. මාටින් වික්‍රමසිංහ වගේම ජෝජ් ඕවල් ලියපු ලියවිලි වලත් ජීවිතයට වැදගත් මොකක් හරි තියෙනවා..

කැම්පස් යන්න ඉන්න කවුරු හරි, නැත්තන් දැන් කැම්පස් යන්න පටන් ගත්ත කවුරු හරි ඉන්නවනම් මට කියන්න තියෙන්නෙ "අල වෙන්න එපා" කියන්න විතරයි. රස්සාවටත් ඉගෙන ගනිං. හැබැයි මතක් කරලා ජීවිතයත් ඉගෙන ගනින්. මිනිහෙක් වෙයන්.

ආ.. අර අල සෙට් එක ලයිබ්‍රියෙන් ගත්ත දෙයක් නැහැ. උන්ගෙ තාමත් සමහරු රස්සා හොයනවා. මගෙන් ඉන්ටවීවි එකේදී ටෙක්නිකල් ඒවා ඇහුවේ බොහොම අඩුවෙන්. ප්‍රැක්ටිකල් කරලා පෙන්නන එක තමයි හුඟක් තිබුනෙ. ඒක ඉතින් (ඔබ්වියස්ලි) අලයොන්ට වැඩිය මට පුලුවන්.

හොල්මන්

හොල්මන් ගැන එකපාරටම මතක් වුනේ රෑ දෙගොඩහරිජාමෙ නිසා..

හොල්මන් ගැනනං මගේ එච්චර විස්වාසයක් නැහැ.. මට උන් හිටියත් එකයි නැතත් එකයි.. බස් එකේදි කකුල පාගන්නෙ නැත්තන් ඕනෙම හොල්මනක් එක්ක මට ගේමක් නැහැ..

හැබැයි මම යන යන තැන හොල්මන් හිටියයි කියලා කට කතා නම් අහලා තියෙනවා.. ඉස්කෝලෙ පරණ බිල්ඩිමක හොල්මනක් ඉන්නවයි කියල කතාවක් තිබුනා ඒ කාලෙ.. ඒ වුනාට අපිට නම් හිටිය එකම හොල්මන හිටියේ ප්‍රින්සිපල්ගෙ කාමරේ ඇතුලෙ.

කැම්පස් එකෙත් හොල්මන් ඉන්නවා කියලා කතාවක් තිබුන. මමනම් දැකලා නැහැ. ඔය වලියක් දවසකට මිසක්.

හොල්මන් ගැන කියන කතාවල මට හිතා ගන්න බැරි මහා උභතෝකොටිකය තමයි හොල්මන් ඇයි එහෙම හොල්මන් කරන්නේ කියන එක. මොකද හොල්මනක් අපිව බය කරා කියලා උන්ට ‍මොනවද හම්බ වෙන්නෙ? ඒ වුනාට හොල්මන් කතාවල ප්‍රධාන කාරණාව තමයි හොල්මනට අපිව බය කරන්න ඕන වුනා කියන එක.

මම හොල්මන් දැකලත් නැහැ.. දකින්න ආසාවකුත් නැහැ. උන් මට කරදරයක් නැත්තන් මම උන්ට කරදරයක් නැත්තන් එච්චරයි.. කතාවක් තියෙනවනේ. මට මගේ හැරමිටිය ඕන තරම් වනන්න නිදහස තියෙනවා.. හැබැයි ඒ නිදහස අනිත් එකාගෙ නහය ගාවින් ඉවර වෙනවා කියල. අන්න ඒක තමයි හොල්මනො උඹටත්

පුතත් තාත්ත වගේම වෙන්න ඕනෙද?

එහෙම නැත්තන් නොට්ටිගෙ පුතා කියනවලු නෙ.. මමනම් දන්නේ නැහැ ඔය කතාවෙ අග මුල..

හැබැයි මම හිතන්නෙ පුතා තාත්තා වගේ වෙන්න‍‍ ඕනෙ නැහැ.. පුතා පුතාට කැමති දේ වෙන්න ඕනෙ. තාත්ත ඒ කැමැත්තට ඉඩ දෙන්නත් ඕනෙ.. ප්‍රායෝගිකව පුතා තාත්ත වගේ වෙලා බැහැ. මගේ තාත්තා මිකැනික් කෙනෙක්. මමත් මිකැනික් කෙනෙකු වුනානම් මට අද වැලේ වැල් නැති වෙනවා. මොකද මම කැමතිම නැති රස්සාවක් ඒක. ඒ අතින් තාත්ත මට කැමති දේ වෙන්න ඉඩ දුන්න. මෙඩ්ඩෙක් වෙන්න අකමැතියි කිව්වාමවත් වැඩිය විරෝධයක් දැම්මෙ නැහැ.

තාත්ත වගේ වෙන්න ආස එකම පුතාලා සෙට් එක ඔය මැති ඇමති ජනාධිපතිලගෙ සෙට් එ‍කේ පුතන්ඩියල වෙන්න ඕනෙ.